Sen,
O suskun halin hep gözümün önünde....
O günkü,
Buruk bakışlarını halen unutamıyorum...
Belki Aşkların en büyüğünü hak ediyordun,
Belki de bir bilinmeze aşıktın...
Ama AŞK sana neden senin O'na baktığın gözle bakmıyordu...??
Yalnızlık senin kaderin olmamalıydı
Ama sen...
O gün utangaç utangaç gözlerini kaçıracak yer arıyordun...
...
Ve sen...sen dostum...
Anlamsızca,
Ben sevgilimle çimlerde otururken yanımızda olmak istiyor,
Muhabbetinin bir kız için ne kadar zor çekilir olduğunun farkına varmadan,
Zoraki gülüşlerimizi anlamadan,
Yalnız kalma isteğimizi sürekli görmezden gelerek,
Ve yanımızda oturmaya ısrarla devam ederek,
Bizi yanında öpüşmeye ve kendi bakışlarını da utancından başka bir yere yöneltmeye mahkum ediyordun...
...
Şimdi o kız yok!!..
Gitti...
Ve geri gelmeyecek....
Sen ise ben her hatun yaptığımda korkulu rüyam olarak hep yanımda olacaksın...
Bunu biliyorum..((!!))
Seni seviyorum..((!!))
