Hepimiz küreselleştik yani artık www.globaliz.biz sitesinde ki şemsiyenin altında toplanıyoruz. Artık küreseliz, bunu başardık. Artık "Yeni Normallerimiz" var yaşasın. Artık facebook var, twitter var, dailybooth var, hayatı dibine kadar ifşa etmek var. Facebook ta düşman çatlatma var, eski sevgiliye (tabi arkadaş listesinden silinmemişse) nispet yapmak var, onsuz ne kadar mutlu olduğumuzu göstermek var, duvarına "çok özledim, bir ara görüşelim" diye yazdığımız ve yeni normaller çerçevesinde aslında asla zaman ayıramayacağımız insanları "arkadaş" diye nitelendirmek var. Twitter da hemen her tweet'de ilişkilerden, cinsellikten dem vurmak var. Cinsel yaşamlarını açık seçik dünyaya sunan, bu konuda her türlü espiriyi yapmaktan çekinmeyen kadınların eriştiği kaçınılmaz popülerite var. Dailybooth a koyduğun bir fotoğraf yüzünden sevgilinden ayrılmak var. Tüm bunların tamamının dünya tarafından çekirdek çitlenerek, umarsızca izlenmesi var. Karl Marx'ın facebook hayran sayfasının 200000 üyesinin olması var. Sosyal-Demokratların Twitter sayfalarından propaganda yapmaları var.Antipatik, samimiyetsiz gelebilir, muhalif bir aktivist olarak hepsinin dışında kalabilirsin, "bencillik arttı", "arkadaşlık soyutlaştı", "aşk bitti" gibi sosyo-kültürel yorumlar yapabilirsin. Ama bunların hepsi -VAR-.
Bir gün herkes 15 dakikalığına da olsa ünlü olacak. Kendine pop çöplüğünde bir yer bulup fütürsuzca kendini haykıracak. Ne güzel işte.Aslında hemen hepimiz eskiden beri bunu istemedik mi?Yeni normalleri oluşturan ögeler bunu bizler için çok kolay kılıyor. Bence doğru olan, "Yeni Normaller"e sırt çevirmektense onları benimseyip, seçici olmak suretiyle hayatımıza dozajlı biçimde sokmak.Pop çöplüğünde var olmak ama en çok kokanlardan uzak, geri dönüşüm kutularının nispeten steril ortamında barınmak. Nasıl olsa popüler olacağım, en azından doğaya zararsız halde depolanma şansım olsun :)
P.S. : Biraz muhalif bir şarkı ama seviyorum, dinleyin siz de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder