Gittiğin gün ölümü yaşamıştım.
Gittiğin gün zaman durdu sanmıştım.
Meğerse ben yanılmışım.....
İlhan İrem ilk kez bana bu mısraları fısıldadığında 1977 yılının Ankara ayazının yaşandığı bir Aralık günüydü ve ben daha doğmamıştım...Vay be...Dün gibi hatırlarım o günü..Sevgilimin beni terk etmesinin ardından 12 gün kadar geçmişti...Terk edilen her erkek gibi ""O, hayatımdaki son şanstı ve artık bir kadınla beraberliğe inancım kalmadı"" şeklindeki mantıksız düşünceye ben de kapılmıştım ve İlhan İrem'in benim bu halimi görmesi neticesinde bu şarkı ortaya çıkmıştı...
Pop müzik tarihine baktığımızda kadın şarkıcıların konusu ayrılık olan şarkılarında yarattığı "kendine güvenen ve yıkılmayan kadın" imajına karşılık, erkeklerin ""ben sensiz ne yaparım - gece gündüz ağlarım"" gibi bir tutum çerçevesinde davrandığını görmekteyiz. Terkedilen erkek ve terkeden kadın arasındaki kafa yapısının güzel bir göstergesi aslında. Uzun bir ilişki sürecinde kadın, terk edeceği adamı yaklaşık bi 4-5 öncesinden kafasından silmeye başlıyor. Bu süreç zarfında ""olum bak ben yavaştan tükeniyorum, finish çizgisine doğru yaklaşıyoruz haberin olsun..."" şeklinde adama sinyaller veriyor. Erkek bu sinyalleri algılayabilecek kadar karmaşık bir kafa yapısına sahip olmadığından hiç bir şey yokmuş gibi yoluna devam ediyor..Hatta işleri daha da bok hale getiriyor. Kadın yaşayacağı sıkıntıyı işte bu 4-5 aya yayıyor ve sonunda tükenerek o muhteşem ""big bang" ini bir gecede yapıyor..Köşesine çekiliyor, erkeğin isyanını dinliyor ama nafile - geri dönüş genelde olmuyor. Bu gibi anlarda bir erkek şarkı yapmaya kalktığında "doğuş veya küçük emrah" formatını aşamıyor malesef ve ortaya iç gıcıklayıcı bir ses eşliğinde kendini yerden yere vuran bir adamın klibi çıkıyor. Çünkü erkek artık hayatta tutunacak bir dalı kalmadığını, aşkın onu ömrü boyunca terk ettiğini düşünerek büyük bir gaflet içine düşüyor. (Ne saçma LanNN) Tersi durumdan bahsetmeyi başka bir yazıma bırakıyorum...
İlhan İrem erkeklerin bu kötü kaderine dur diyebilmiş, "işte hayat sensizde yaşanıyor" diyerek makus talihi yenerek, naif bir şarkı bestelemiştir. ""İşte Hayat"" biz erkeklerin kadınlara bir manifestosu biçiminde yazılmış bir şarkıdır ve her erkeğin ayrılınca yapma potansiyeli taşıdığı - arabesk bir hareket olan - terk edene şiir yollama, şarkı dinletme gibi gibi eylemlerde kullanılacak en iyi araçtır. Her ne kadar bu denli güçlü olunamasa da yalandan da olsa yapılabilir. ""Boş ver Arkadaş"" dinlenerek kendimize destek olunabilir..
1977 yılından beri çok zaman geçti dostlar...O zamandan bu zaman kendimizden çok şey yitirdik. Bir çok kadın veya erkek tanıdık, bir sürüsü tarafından terk edilip, bir çoğunu terk ettik..Kimisini aldattık bazen aldatıldık..Bazen aşkın bağımlısı olmuşken, bir anda Mustafa Sandal dinlemeye başladık ve inancımız yitirdik. Şimdi bulunduğumuz noktada her kafa mevcut, çünkü yaşanmışlık -ki yaşanmışlık diyeni kızılcık sopasıyla dövsünler emi LanN- fazla...Yukarıda saydığım her şeye her zamankinden daha yakınız artık...Uzak olduğumuz şey ise kadifecik sesi, naif tavrı ile bende çok ayrı bir yeri olan dostum sevgili İlhan İrem....
Sahi yaaa bu İlhan İrem ne oldu??...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder