Bir kadın bağırıyor karanlıkta,
Sesini hiç kimseye duyuramadan,
Ve karnındaki çocuğu,
bir kez bile elleriyle doyuramadan;
Bağırıyor kadın karanlıkta…
Karanlıkta bağırıyor kadın,
Çığlığı kesiyor sessizliği, bir bıçak gibi..
Bir Bıçak..Karnına, böğrüne , ruhuna girip çıkmış kadının…
Bir puşt..Bir bıçakla…Ağzına sıçmış kadının..
Bir it…bardak bardak kanını içmiş kadının..
Bir hayat…Ellerinden kayıp gitmiş kadının…
-Karanlıkta bağıran kadın annem…
Karanlıkta bağıran kadın bacım…
Karanlıkta bağıran kadın sevgilim..
Karanlıkta bağıran kadın BENİM!!…
Size söylüyorum ulan..Sesimi duyun!! -
Ve…
Görmek isterken delice
,son bir defa daha,
doğacak güneşi,
Kesiliyor sessizce,
karanlıkta,
kadının sesi….
Bir yavru kuş havalanıyor gökyüzüne,
Acemi kanatlarında bir telaş,
Çipil gözlerişnde yaş,
Uzaklaşıyor hızlıca kuş!!
Unutmaya çalışarak geçmişi….
Değerli dostum Tolga Demircan'dan....
Fotoğraf - Sinop Cezaevi Kasım 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder